Op naar de sneeuw
Eindelijk was het weer tijd voor ons jaarlijkse uitje richting de sneeuw! Nadat we allen het vignet hadden gekocht en ons skipak in hadden gepakt (toch Bryan?) konden we vertrekken. Google Maps leidde ons dit jaar richting het (après-)ski walhalla Westendorf. Na 9 uur rijden en 2 uur elektrisch laden bereikte iedereen de eindbestemming. Bij aankomst leek het meer op een zonovergoten oord dan op een wintersportgebied.
De eerste skidag
Na een heerlijk ontbijt en met een vers ‘’pakje’’ sneeuw stonden we om 9 uur paraat om richting de ski/snowboardverhuur te gaan. Ondanks de grootte van de groep ging dit verbazingwekkend snel en konden we onze eerste dag beginnen. Eenmaal boven viel het oog voor de eerste twee Luxers meteen op de Gerry’s inn, de lokale après-ski bar, direct gelegen aan de piste. Hun enkelband ging dan ook niet verder dan 100 meter van deze bar. De rest trok het gebied in en had een heerlijke eerste dag op de piste met een afsluitend drankje bij de Gerry’s inn.
Haastige spoed is zelden goed..
Met lichte hoofdpijn maar vol goede moed begonnen we aan dag twee van onze ski-trip. ’s Ochtends splitsten we ons op in een beginners skigroep, gevorderden skigroep en natuurlijk een gevorderden après-ski groep. Het gevorderde skigezelschap vertrok met acht man sterk richting Brixen im Thale. Mooie brede pistes en een heerlijke lunch onder het genot van 90’s muziek (voor menig Luxer onbekende muziek). De andere Luxers hebben zich goed vermaakt in het skigebied van Westendorf. Natuurlijk sloten we ook deze mooie dag gezamenlijk af bij de Gerry’s inn waar Jeroen zijn zangkunsten nog even zijn getest. Luuk, Leann, Bryan en Sanne showden hun dans skills op de bar. Door de gezelligheid waren we de tijd vergeten en bijna te laat voor ons diner. Dus haastten we ons terug naar het hotel op een creatieve wijze, lees: met z’n tweeën op een snowboard. Dit ging lang goed maar net niet helemaal, toch Jeroen en Bryan?
Waterskiën of après-skiën?
Dag drie begon met een raadsel bij het skidepot. Haastige spoed is zelden goed hebben wij ondervonden toen bleek dat Nienke gisteren niet haar eigen witte ski’s had meegenomen en Hans te veel skispullen had meegenomen. Gelukkig kwam op hetzelfde moment een mevrouw met Nienke haar witte ski’s aanlopen, eindgoed al goed. Onze BOB bleek niet Bewust Onbeschonken aangezien hij twee verschillende skistokken had meegenomen, maar ach, al doende leert men. Vanaf dag drie verdween de sneeuw als sneeuw voor de zon. Temperaturen tot 16 graden Celsius luidden het einde van ski-dag drie vroeg in. Na de lunch kon er namelijk alleen nog maar gewaterskied of geaprès-skied worden. De meeste Luxers kozen voor de après-ski op het terras met een schaal gouden bitterballen. Het vroege einde gaf ons de gelegenheid om de lokale versnaperingen uit te proberen in de hotelbar. Sommige schnaps waren ontzettend lekker, andere deden ons denken aan WD40… Misschien was het ook niet heel slim om onze lieftallige maar reukloze Liane de schnaps uit te laten zoeken.
Aan al het moois komt een einde
Het warme weer zette op dag vier door. Dus zijn we wat eerder naar boven gegaan om nog even maximaal van de sneeuw te genieten. Jonathan had wat pap in de benen en heeft hierdoor een kuil over het hoofd gezien met alle gevolgen van dien (gelukkig niets ernstigs). De hoge temperatuur betekende opnieuw een vroeg einde van de ski-dag, maar we hebben onze competitieve spirit voldoende kunnen uitten tijdens het LUX-wereldkampioenschap tafeltennis met winnaar Willem. Na een heerlijk diner en een mooie speech van Jeroen en Jonathan kwam Lux im Schnee 2023 tot zijn einde.
Westendorf oh Westendorf, ik mis je…
Hier nog een mooie impressie van onze trip…!
